Later, wanneer wij schoorvoetend over de Amsterdamse grachten zullen schuifelen, al klapperend en rimpelend een tomatensapje op het Spui bestellen en niets dan permanentjes, gewaterde geraniums en krakende gewrichten ons nog kunnen bekoren. Wanneer een scriptie niet meer in ons vocabulaire, noch referentiekader voor zal komen. Wanneer wij foeterend een zebrapad ontwijken, en onze rollators de kunst van het tramrails omzeilen tot ongekende hoogte doen laten stijgen. Rochelend een rondvaartboot vervloeken, en ik bibberend nog een Gauloise voor je aan zal steken. Later, wanneer nachtwerk enkel nog de betekenis van een verschoond bed om 22:14 zal dragen. Maar wanneer wij met twinkelende oogjes, een gekreukte glimlach en een weemoedig zuchtje, ons weer jong zullen wanen en deze nachtelijke koffiedate, die spoedig in een ochtendcappucino zal eindigen, op ons netvlies zien verschijnen.
Oh was later maar vast nu, en kon die verrekte morgen maar wat later zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten