Ze is niet thuis, Anne.
Weer niet, nog niet, komt niet meer.
In geschiedenis gevangen,
Kijkt zij op de mensen neer.
Een voor een achter een ander,
Om de hoek, de stoep en door.
Wachtend braaf een stapje verder,
Dan de volgende weer voor.
Daar gaat je zeldzaam dagje vrij,
Na twee uur op de achterbank.
Met zovelen in de rij,
Voor het huis van Anne Frank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten